Uiteraard hebben die ambtenaren het over het feit dat een veestapel niet ongebreideld uitgebreid kan worden, maar dat snapt iedere veehouder ook wel. Het lastige is dat een veehouder zijn werk doet met respect voor de natuur, terwijl een raamambtenaar een soort illusie over het landelijk gebied heeft die doet denken aan de wereld van Anton Pieck of de Russische propagandafilms uit het nog niet zo verre verleden.
Ons lichaam heeft eiwitten nodig. Eiwitten zijn complexe moleculen die door het lichaam worden ingezet als voedingsstof voor de cellen en zijn noodzakelijk voor de structuur, functie en regulatie van weefsels en organen.
Ik zal niet zeggen dat het eten van dierlijke eiwitten ongezond is, maar met het minder eten van vlees stuur je je dieet toch wel een beetje richting het zo gezonde Mediterrane dieet. In dat gebied is het lastig om vee te houden: het regent er niet genoeg, het gebied is bergachtig en de bodem is vaak niet vruchtbaar genoeg om voedzaam gras op te leveren. De dierlijke eiwitten van de bewoners van de Mediterrane kusten worden voornamelijk gehaald uit kippenvlees en vis. Omdat de mensen het aan de Middellandse Zee gemiddeld niet al te breed hebben, zijn de porties vlees klein. Vaak wordt dat vlees zelfs vervangen door bonen, een goede plantaardige leverancier van eiwitten.
Omgekeerd moeten akkerbouwers meer bonen gaan verbouwen. Die bonen hebben juist nitraat nodig om te groeien, want die nitraat is een onmisbare meststof. Akkerbouw zuigt dus uit de lucht neergeslagen nitraat uit de bodem.
Er is dus geen circulaire veeteelt of circulaire akkerbouw, maar het is een bijna gesloten systeem, waar de ene sector niet zonder de andere sector kan bestaan. Dat nitraatprobleem is een illusie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten